Nie ma sprawy.
*Usmiechnęła się przyjacielsko*
*Popatrzyła na zegarek*
Idę wziąć ostatnią porcję tabletek.
*Powiedziała z uśmiechem i wyszła z pokoju*

Weszła do pokoju i rozejrzała się po znanych jej aż nazbyt dobrze kątach. Lekko zirytowana podeszła do lusterka i zapatrzyła się na swoje odbicie. Historia jej ludzkiego życia wróciła do niej z całą swoją mocą, a twarz dawnego narzeczonego i oprawcy jednocześnie nie znikała z jej umysłu. Uderzyła dłonią zawiniętą w pięść w lustro. Pękło na drobne kawałeczki, a ona nawet nie poczuła bólu. Fizycznego, bo ten duchowy nie ustępował ani na chwilę.
Nie przejmując sie bałaganem jaki narobiła, podeszła do okna i usiadła na parapecie.

Przeczytała sms-a i odpisała na wiadomość.

Uchyliła drzwi od własnego pokoju. Nie spodziewała dostrzec tam roześmianego Emmetta, gdyż już pogodziła się z jego odejściem. Mimo wszystko jego nieobecność nie polepszyła jej humoru. Zerknęła na szkło leżące na podłodze  i zniszczone lustro. No tak, trzeba by było posprzątać. Westchnęła głośno i zabrała się za zbieranie porozrzucanych wszędzie okruchów. Nigdy nie szukała głębi znaczeń przedmiotów codziennych, ale pod wpływem potwornego samopoczucia zaczęła porównywać lustro do siebie samej.. Piękne, idealne, a gdy przyjrzeć mu się bliżej, miało chropowatą i nieprzyjemną powierzchnię. Teraz było stłuczone, a ona zbierała jego kawałki z podłogi. Jej życie było właśnie w takiej rozsypce. Podniosła się z ziemi, otrząsając tym samym z zamyślenia. Wyrzuciła kawałki szkła do śmietnika i zdjęła lustro ze ściany. A raczej to, co z niego pozostało. Z głupawym sentymentem postanowiła wynieść je na strych. W końcu i tak nie miała nic lepszego do roboty.