Musiała powstrzymać się od głośnego śmiechu. Zamiast tego lekko wykrzywiła usta, a następnie ponownie mu się przyjrzała. Czy był zły? Nie mogła tego ocenić. Blizny, które widziała świadczyły jedynie o interesującej przeszłości, ale nie mogły jasno powiedzieć co robił. Kim był? No właśnie. Zbyt wiele pytań, na które nie znała odpowiedzi.
- Wątpię, żeby znajomych Edwarda można było zaliczyć do kategorii "złych", jeśli już taki podział wprowadziłeś.- Od kiedy tylko dołączyła do Cullenów nie znała "złego" oblicza Edwarda. Nie chciało jej się wierzyć, że dobrowolnie nawiązał znajomość z kimś złym. Więc Prosper albo przesadzał, albo nie znała brata tak dobrze, jak jej się wydawało.

-Nikt nie twierdzi, że on sam jest zły. Natomiast to ja nawiązałem kontakt z osobą "dobrą".
Skinął głową, unosząc lekko brwi, mając nadzieje, że zauważa tą subtelną różnicę.
Spoglądał na jej piękne, miodowe, oczy zastanawiając się, jak to możliwe że zmieniają kolor wraz, z nasilającym się głodem. Sam u siebie nigdy tego nie zauważył. Pewnie dlatego, że jego podopieczni, świetnie wyszkoleni żołnierze, należący teraz pewnie do sił specjalnych, walczyli i podbijali kolejne tereny, a nie gapili się na swego przywódce jak tępe kołki wbite w ziemie.
Mimowolnie uśmiechnął się do niej ciepło, pomimo wszelkich starań by do tego nie dopuścić.

Zamyślił się chwilę. Próbował swoją wypowiedź ubrać jakoś ładnie w słowa, tak by było zrozumiale... bo jego mętlik w głowie nie był jasny nawet dla niego.
-Na akademii medycznej... Wszyscy się znają. A szczególnie wampiry trzymają się blisko. Wiadomo... warto mieć gdzieś znajomości... a Edward... no cóż... wiedziałem, że jego ojcem jest Carlisle, więc pomyślałem, że taka znajomość będzie wielce przydatna w moim wypadku.
Wzruszył mimowolnie ramionami, nie wiedząc jak mógłby bardziej przyjaźnie jej to wyłożyć. Sam nie pamiętał jak to było, że się znają.

Pokiwała głową na znak, że rozumie. Dziwnie było jej wypytywać go o przeszłość widząc, jak ciężko mu o niej mówić. Zastanawiała się, czy w gruncie rzeczy jest tak zły, jak mówił. Nie mogła mieć pewności, ale nie widziała do tej pory przejawów wrogości. Chociaż mogła to pewnie zawdzięczać Edwardowi i temu, że się znają.
- Co masz na myśli, mówiąc "przydatna"? - zapytała wyłapując to słowo z jego opowieści. Tak, była nadzwyczaj czepliwa. Ciekawe, czy już go tym irytowała, czy nie?

- Jak widać nie. - kolejny uśmiech. Tym razem bardziej szczery. Ach, ktoś powinien jej kiedyś utrzeć nosa za tą ciekawość. Ale jak tu nie pytać, kiedy ktoś tak intrygujący pojawia się w twoim domu?
- Swoją drogą - ciekawy pomysł. - przyznała. - Efekt nudy u złego wampira? - przekrzywiła głowę na bok, nie mogąc opanować lekkiego uśmiechu, który gościł teraz na jej twarzy.

- Nie mam ku temu powodów. - powiedziała. Nie miała pewności, więc nie chciała zapewniać go, że to niemożliwe.  - Nie znam cię, ale wydaje mi się, że ktoś, kto pomaga mojemu bratu, ktoś, kto wymyśla syntetyczną krew, nie może być zły do szpiku kości. - wzruszyła niedbale ramionami.
Ktoś, kto potrafi się uśmiechać w taki sposób. - nie, zdecydowanie nie powinna wypowiadać swoich myśli na głos.

Uśmiechała się, do momentu w którym odsłonił blizny. Nie, nie była zaskoczona. Poruszenie było dobrym określeniem opisującym jej stan. Nie spodziewała się, że blizny, które widać było na odsłoniętych obszarach ciała, ciągną się jeszcze dalej. Widok może i nie był przyjemny, ale nie tym się w tej chwili przejmowała. Fakt, ile ten wampir wycierpiał.. No cóż. Jeśli spodziewał się, że zerwie się teraz do ucieczki, mylił się. Jakkolwiek udało mu się wywrzeć na niej wrażenie.
Nie bardzo wiedziała, co powiedzieć.
- No proszę. - mruknęła wreszcie. - Doświadczenie i groza aż z ciebie kipią. - powiedziała bez odrobiny złośliwości. - Miałeś zapewne interesującą przeszłość. - uśmiechnęła się niepewnie nie wiedząc, na ile może sobie pozwolić.