.

*wszedł na taras*
*włożył ręce do kieszeni obszernej bluzy*
*wziął głęboki wdech*
*zaśmiał się ze swoich ludzkich przyzwyczajeń*
*usiadł na schodkach i zaczął wpatrywać się w ścianę lasu, jakby mając nadzieję, że coś się tam pojawi*

*nagle wstał i wszedł z powrotem do salonu*

*wyszła z domu i poszłą do ogrodu.*

*wszedł na taras*
*ostatnio polubił to miejsce*
*spojrzał na zachmurzone niebo*
*oparł się o ścianę domu*
*postał chwile*
*ruszył w stronę lasu*

*Weszła na taras aby odetchnąć świeżym powietrzem. Oparła się o barierkę i zaczęła nucić pod nosem nieznaną nawet sobie melodię.*

*wylądowała miekko na trawie i weszła na taras*
*usiadła pod ścianą podciągając kolana pod brodę*
*oparła brodę o kolana i wbiła wzrok w ścianę lasu*

*wstała i wskoczyła do swojego pokoju przez okno*

*przyszedł z Rachel tu, by nikt ich nie widział*
Rachel, od razu mówię, że pewnie się wkurzysz i to nieźle, więc błagam cię, weź kilka wdechów, okay?

*spojrzała na niego badawczo*
Paul, o co chodzi?
*poczuła ukłócie w żołądku, lecz nie dała tego po sobie poznać*

*wziął kilka wdechów i wydechów, by mówić spokojnie. Nie wiedział, jak jej to powiedzieć, więc przez chwilę tak stał. Nie chciał ani jej skrzywdzić, ani nie chciał dostać od Blacka*

Paul, co jest do cholery!
*krzyknęła lekko zniecierpliwiona, nie spuszczając z niego wzroku*

*wziął kolejny wdech i złapał ją za ramiona by się uspokoiła*
Uspokój się!
*powiedział cicho, by go posłuchała.*

*zagryzła dolną wargęi zamilkła, biorąc jeden głęboki oddech*

No...
*szepnął do niej i... klęknął przed nią. Z kieszeni spodni wyjął małe pudełeczko i otworzył je. Znajdował się w nim malutki pierścionek zaręczynowy*
Rachel, dzięki tobie zmieniam się.
*zaczął cicho*
Kiedyś byłem bezczelnym chamem, ale dzięki tobie  - zmieniłem się. Chcę dzielić z tobą życie na dobre i na złe. Proszę cię, tylko o jedno. Wyjdziesz za mnie?
*czekał na jej reakcję i wyjął powoli maleńki pierścionek i założył jej go na palec*

*spojrzała na niego zszokowana i nie mogła z siebie wydusić słowa. Kompletnie się tego nie spodziewała, spojrzała na niego a w jej oczach pojawiły się iskierki radości*
Oczywiście, że za ciebie wyjdę!
*powiedziała z entuzjazmem i rzuciła mu się na szyję*

*podniósł się z ziemi i przytulił ją mocno. Założył pierścionek do końca i pocałował ją czule, lecz po chwili oderwał się od niej*
Teraz ju jesteś prawie oficjalni moja.
*uśmiechnął się szeroko i znowu j pocałował  czułością, obejmując ją w talii*

*zarzuciła ręce na jego szyi, przytulając mocno*
Jestem taka szczęśliwa..
*szeroko się uśmiechnęła patrząc w jego oczy, po czym mimowolnie, z ciekawości, przeniosła wzrok na pierścionek, któremu nie zdążyła się jeszcze przyjrzeć*

*oparł czoło o jej czoło, nadal ją obejmując. Także wzrok wbił w pierścionek, któy idealnie pasował do niej*

*przyglądała mu się z uśmiechem*
Jest piękny..
*powiedziała cicho, przenosząc wzrok na Paula. Pocałowała go delikatnie*

*odwzajemnił jej pocałunek*
Cieszę się, że ci się podoba, skarbie.
*szepnął do niej i spojrzał jej w oczy. Wyprostował się patrząc na nią z góry. Był o wiele od niej wyższy, ale nie przeszkadzało mu to. Nadal ją obejmował*
Idziemy do nich, zostajemy tu, czy idziemy do domu?
*spytał ją cicho*

Nie wiem, jak chcesz, to możemy tam wrócić.
*uśmeichnęła się delikatnie*
Myszę się pochwalić...
*dodała w myslach*

*pocałował ją raz jeszcze i ruszyli w stornę grupki. Nadal ją obejmował*

*weszła na taraz i zapukała energicznie do dzrzwi*

Otworzyła drzwi i energicznym krokiem wyszła na taras ciągnąc znudzoną Nessie za sobą.
-Witaj Kristen.
Uśmiechnęła się.

Częśc
*uśmiechnęła się*
Jak widzę już wiesz jak się nazywam. Przeprowadziłam się do domu niedaleko Was. Teraz jesteśmy sąsiadkami
*oznajmiła serdecznie*

Zachichotała.
-Miło mi, jestem Alice. A to...
Urwała i wskazała na Ness.
-... Jest Renesmee. Masz bardzo ładny dom.

Dziękuję, Wy też
*uśmiechnęła się serdecznie*
Śliczne imiona

-Tak..witaj...
Zaśmiała się.
-All, umiem mówić.
Uśmiechnęła się do Alice.

Uśmiechnęła się do Ness i spojrzała na wampirzycę.
-Jak Ci się mieszka w Forks?

Nie narzekam
*zaśmiala się cicho*
Ale jeszcze za krótko tu jestem, żeby stwierdzić, że jest mi tu źle

-Uwierz mi, spodoba Ci się tu.
Uśmiechnęła się.
-Prawda Ness?
Spojrzała na bratanicę.

Patrzyła to na jedną, to na drugą.
-Tak, raczej tak.
Zaśmiała się.

No przynajmniej mam miłych sąsiadów
*zaśmiała się*

-A my nową, miłą sąsiadkę.
Uśmiechnęła się.

Wracał właśnie z polowania, gdy wskakując na taras poczuł nowego wampira.
Zupełnie nieznajomego.
Pewnie jakiś nowy...-Pomyślał
Stanął na przeciw dziewczyn, oparł się o ścianę i zaczął się im przyglądać.

Po chwili jej uwagę zwrócił znajomy zapach. Uśmiechnęła się i odwróciła.
-Hej Jasper.
Podeszła do niego i spojrzała na jego złote tęczówki.

Uśmiechnął się zadziornie.
Złapał Alice za rękę.
-Masz ochotę na spacer?
Zapytał ni z sąd ni z  owąd.

-No pewnie. Z Tobą zawsze.
Uśmiechnęła się i spojrzała na Nessie i Kristen.
-Do zobaczenia.
Po chwili przeniosła wzrok z powrotem na Jaspera.
-Idziemy?

-Jasne.
Puścił jej oczko.
Po chwili zeskoczył, trzymając ukochaną za rękę.
Pobiegli w stronę lasu, aby rodzinka ich nie podsłuchiwała.

Do zobaczenia
*krzyknęła za nimi i spojrzała na Renesmee*
Ilu Was jest ogółem?
*spytała zainteresowana*

Weszła nieśmiało na taras.
-Mogę się przyłączyć?
zapytała.

-Jasne.
Powiedziałam uprzejmie.
-Oj dużo.
Odpowiedziała Kristen.

-Hm. Może nie powinnam pytać...Ale kogo jest dużo?
Zapytała widocznie zaciekawiona.

Członków rodziny
*uśmiechnęla się*
Jestem Kristen
*przedstawiła się dziewczynie*

Dziewczyna uśmiechnęła się przyjaźnie.
-Miło mi. - powiedziała - Camille

Wiecie co, przepraszam ale muszę się rozpakować.
*uśmiechnęła się zakłopotana*
Może jeszcze później wpadnę jak nie macie nic przeciwko.

*Weszła wolno i cicho na taras*
*Nie wiedziała co ma robić*
*Zapukała cicho i czekała na odpowiedź. Czuła się bardzo dziwnie*

*Zapukała jeszcze raz, mocniej*
*była roztrzęsiona. Nie wiedziała, co się z nią dzieje...było tak już od kilku dni*

*podeszła do drzwi*
*nie za bardzo chyba jej wypadało ale przywitała stojącą w nich dziewczynę*
Cześć
*uśmiechnęła się*

*Przechyliła lekko głowę i zacisnęła wargi*
Yyy...przepraszam, że przeszkadzam... ale dostałam ten adres...
*Bełkotała. Nie wiedziała co ma powiedzieć*

*patrzyła osupiala na dziewczynę*
Może wejdziesz?
*spytała nieśmiało. Wkońcu wyła w gościach*

Nie...ja... miałam pogadać z kim o nazwisku Cullen
*Popatrzyła na dziewczynę*
Albo z kimś..."podobnym"..tylko nie wiem o co chodzi

No tu mieszka rodzina Cullen'ów.
Ja jestem ich sąsiadką, mieszkam w domu obok.
*wskazała na domek po prawo od domu*

Po chwili wybiegła z lasu. Na tarasie zauważyła Kristen i wampirzycę z wizji. Momentalnie znalazła się obok nich.
-Witaj Jane. Jestem córką Carlisle'a.
Odparła spokojnie, aby nie wystraszyć wampirzycy.

*Popatrzyła trochę zdziwiona na nią*
Cześć... a my się znamy...skąd znasz moje imię?
*Spytała trochę podejrzliwie...nie wiedziała co się dzieje i w ogóle nie wiedziała po co miała tu przyjść*

Pokręciła przecząco głową.
-Nie, nie znamy się. Zaraz Ci wszystko wytłumaczę.
Spojrzała na jej szkarłatne tęczówki.

Hej Alice
*uśmiechnęłam się serdecznie*
Właśnie proponowalam Jej wejście.
Ale trochę to nie na rękę ponieważ jestem tylko gościem
*zmieszała się*

Ok...
*Patrzyła a to na jedną a to na drugą*
Bo chodzi o to, że miałam tu przyjść...ale nie wiem czemu...i w ogóle nie wiem co się ze mną dzieje...

Zaraz Ci wszystko wytłumaczymy
*spojrzała znacząco na Alice*

-Hej Kristen. Tutaj możesz czuć się jak u siebie.
Uśmiechnęła się do niej. Po chwili przeniosła wzrok na Jane.
-Lepiej wejdźmy do domu.

Dobry pomysł
*uśmiechnęła sie*

Ok...
*Powiedziała cicho*
*Weszły do środka*

Jeszcze chwilę postała po czym wzruszyła ramionami i weszła do salonu.

Przechodził obok i zatrzymał się. Wszedł na taras.
- Ok! Moje robaczki, nadchodzę
Uśmiechnął się i zapukał.

Po chwili wyszła z lasu i stanęła przed domem. Na tarasie zauważyła obcego wampira. Wskoczyła na taras i oparła się o barierkę.
-Witam. Szuka pan kogoś?

Odwrócił się w stronę wampirzycy i zaczął mówić z bardzo wyraźnym angielskim akcentem.
- Ja?...Nie, tylko jestem tu nowy i chciałem się przywitać
Na koniec zdobył się na krzywy uśmiech
- Nazywam się James Jonson - podał jej rękę

Przyjrzała mu się. Pachniał tak samo lub podobnie jak nieznajomy wampir. Sama już nie była pewna. Nie widziała nic niepokojącego, lecz mimo to postanowiła mieć go na oku.
-Rozumiem. - Pokiwała głową i postanowiła być miła. Zdobyła się na delikatny, lecz niepewny uśmiech. - Miło mi. Alice Cullen. - Uścisnęła jego rękę.

- Hm..Od jak dawna jesteś wampirem?
Pomyślał, ze może mu się to przydać.

-Od stu sześciu lat. - Odparła z lekkim zdziwieniem. Nie była do niego przekonana. - A Ty?

- Ja dopiero od roku...Czuje się przy tobie strasznie młody..Nie to, żebyś ty była stara, czy coś, ale.. - trochę się pogubił - ymm..Chyba nie zrobiłem dobrego wrażenia

Słysząc jak się gubi zachichotała pod nosem.
-Rozumiem o co chodzi. Cieleśnie mam dziewiętnaście. - Spojrzała na jego tęczówki. - Żywisz się ludzką krwią?

-Ja też mam cieleśnie 19 lat
-Co do krwi to żywię się nią tak od czasu do czasu. Na przemian. Chociaż bardzo lubię krew zwierzęcą - szybko skłamał
Po chwili milczenia zapytał
- A ty tylko zwierzęcą?

Słyszała niepewność przy jego odpowiedzi. To ją lekko zaniepokoiło.
-Owszem, tylko krew zwierzęcą.

Wyszedł na taras
-witaj Alice
Popatrzyła na nieznajomego wampira
-Witam

Spojrzała na przybranego ojca.
-Witaj Carlisle. - Zmusiła się do uśmiechu. - To jest James. - Odparła niepewnie.

Zauważył niepewność Alice, ale sam był pozytywnie nastawiony na wampira (żeby było ciekawiej)
- Carlisle
Podała dłoń wampirowi

- Miło mi  - jeszcze raz zdobył się na uśmiech i uścisną dłoń

Spojrzała na ojca znacząco i żałowała, że to on nie potrafi czytać w myślach. Po chwili milczenia stwierdziła, że musi sprawdzi jak czuje się Jane.
-Przepraszam na chwilę. - Na jej ustach pojawił się wymuszony uśmiech.
Zeskoczyła z tarasu i pobiegła w stronę domu Kristen.

- No to zostaliśmy sami - mruknął pod nosem, a później się uśmiechnął, aby nie stwarzać nie miłej atmosfery

Wybiegła z lasu i wskoczyła na taras. Znów przyjrzała się Jamesowi.
-Przepraszam, musiałam coś sprawdzić.

- O! A ty już?

Pokiwała głową.
-Owszem. - Odparła trochę niegrzecznie więc, żeby to załagodzić, uśmiechnęła się delikatnie.

Wskoczyła na taraz i zastygła w ruchu.
-Alice...Kto to jest - zapytała podejrzliwie patrząc na nieznanego wampira i jego czerwone oczy.

Spojrzała na Camille i uśmiechnęła się blado.
-To jest James. - odparła bez entuzjazmu.

-Mhm - skrzywiła się patrząc na przybysza. Nawet nie podając mu ręki weszła do domu i skierowała się do salonu

W momencie gdy Camille wyszła miała wizję - kolejny nieznajomy wampir kręcił się po ogrodzie.
-Mamy gościa. - Zwróciła się do Jamesa i zeskoczyła z tarasu. Weszła między drzewa.

*Gdy już dośc długo byli sami popatrzył przez okno do salonu i zobaczył, że mówią o nich, a raczej o Jamsie*
To może chodźmy do... na przykład do lasu
*Popatrzył i pobiegli do lasu*

Wyszła na taraz i zaczęła patrzeć w niebo. Miała ochotę coś zmienić tylko co? Po chwili zastanowienia poszła do łazienki.

*wyszła na taras*
*W ogrodzie zobaczyła Camille i Landona*
*Usiadła na barierce*

*Popatrzyła na niego hipnotyzującym wzrokiem*
Nie, czemu?
*Spojrzała do salonu przez okno*
No chociaż może ta Jane... i tak która tam tez siedziała, a w ogóle się nie odezwała. Na początku nawet jej nie zauważyłam.

Stanęła na tarase prze drzwiami. Zastanawiała się czy wejść czy nie. Była tak naprawdę troche nieśmiała ale straznie szybko znajdowała przyjaciół. Ale tak czy tak nie wiedziała co ma zrobić.

Stojąc na tarasie nie wiedziała kompletnie co się dzieje. Spoglądając w okno czuła się jakby patrzyła  ścianę.

*podeszła do dziewczyny i czekał aż Alec raczy ją odmrozić*

*gy dziewczyna się ocknęła otworzyła drzwi i wyszła na taras*
Cześć. jestem Kristen a ty Jesteś Elena prawda? Wejdziesz?

- Em... Tak. Jestem Elena.- oszołomiona tym, że dziewczyna tak nagle zjawiła się przed nią z otwartymi rzwiami weszła do domu i poszła za Kristen do salonu.