.

*wszedł do pokoju już jako człowiek i ubrał się - dresy. Wyszedł z domu*

*weszła do pokoju i początkowo usiadła na łóżku. Siedziała przez chwilę, rozglądając się po pokoju i rozmyślając nad czymś dogłębnie. Szybko naszła ją kolejna fala snu. Położyła się na łóżku i kulac się, wsunęła pod pościel. Głowę wygodnie ułożyła na poduszce. Z delikatnym uśmiechem na ustach, zasnęła*

*wszedł cicho do sypialni i zamknął bardzo cicho drzwi. Przeszedł przez sypialnię w samych ciepłych, szarych dresach i położył się obok Rachel. Objął ją w talii i musnął jej szyję*
Dobranoc, królewno.
*powiedział bezgłośnie i zasnął w tej samej pozycji, ale przedtem przykrył się kołdrą i ułożył wygodnie głowę na poduszce, tuż obok niej, napawając się jej słodkim zapachem. Oczywiście nie śmierdziała, jak wampiry. Jej zapach pięscił nozdrza*

*powoli otworzyła powieki. Czując na swojej szyi gorący oddech, uśmiechnęła się lekko. Leżała blisko swojego kochanego wilczka i ani drgnęła. Nie chciała swoimi ruchami obudzić go, poza tym takie położenie bardzo jej pasowało*

*nadal spał jak zabity. Właśnie tego mu trzeba było... Snu. Nadal leżał w tej samej pozycji. Nic mu się nie śniło*

*leżała sobie, wodząc oczami po pokoju. Nie ruszała swojego ciała z miejsca, więc po całej nocy spędzonej w jednej pozycji cała zdrętwiała. Zaczęła uginać palce prawej ręki, przez które przechodziło przyjemne mrowienie*

*po długiej nocy, otworzył oczy. Zobaczył dziewczynę i uśmiechnął się szeroko mimowolnie. Myślał, że śpi, więc nie chciał jej budzić. Zostawił ją w tej samej pozycji i cucho wyszedł z pokoju. Zamknął drzwi i poszedł do kuchni*

*odprowadziła go wzrokiem, a gdy wyszedł z pokoju, sama się podniosła. Wolno podeszła do okna, wykonujac okrężne ruchy głowąWyjrzała na podwórko, opierając łokcie na parapecie*

*na dworze zaczął padać deszcz, psując uroczy krajobraz. Skrzywiła się delikatnie i oderwała wzrok od podwórka. Udała się do kuchni, uprzednio ścieląc łóżko*

*wszedł do pokoju i ubrał dresy. Usiadł na łóżku i zaczął rozglądać się po pokoju*

*po chwili ubrał na siebie ciemną bluzkę i bluzę, po czy wyskoczył przez okno w pokoju*

*wszedł wkurzony i położył się na łóżku. Wzrok wlepił w sufit*

*weszła wolno do pokoju i puszczając jego rękę, usiadła na brzegu łóżka*

*położył się na łóżku, będąc bardzo zmęczonym, ale i tak przyciągnął ją do siebie delikatnie i objął ją w pasie*

*położyła się obok niego z delikatnym uśmeichem. naktyła się, a przy okazji i jego pościelą i połozyła głowę na poduszce*

*pocałował ją delikatnie w czoło, uśmiechając się delikatni*
Wiesz, że masz na mnie zły wpływ? Przy tobie jestem miły.
*asmiał się cicho(*

*zaśmiała się cicho*
I co my z tym zrobimy..
*powiedziała z lekkim uśmeichem*

Nie wiem.
*uśmiechnął sie szeorko*

Trzeba będzie nad tym popracować, tak nie może być.
*pocałowała go delikatnie*

*uśmiechnął się szeroko*
W jaki sposób?
*parsknął śmiechem*

*wzruszyła lekko ramionami*
Ale Jacoba zostaw w spokoju.
*uśmeichnęła się*

Czemu?
*spytał smutnym głosem*

Jestem dobrą siostrą.
*powiedziała z wesołym uśmiechem i pogłaskała go po policzku*
Bo on, zamiast odreagować na tobie, wyżywa się później na mnie, a mi brakuje argumentów. Wystarczy taka odpowiedź?
*uśmeichneła się delikatniej*

Tak...
*zaśmiał się cicho, nadal delikatnie ją przytulając*
Dobra, idź spać.
*pocłoawał ją w czoło i po chwili wyszedł z pokoju*

*zasnęła*

*wszedł do pokoju  mokrą głową i położył się na brzegu łózka. Po chwili zasnął*

*W nocy nawiedził ją senny koszmar koszmar. Sniło jej się, że Paul był wpojony w Renesmee. Zerwała się do siadu, otwierając szeroko oczy. Gdy zorientowała się, gdzie jest, cicho, by ie obudzić Paula, wyślizgnęła się z łóżka i poszła do kuchni*

*nie obudził się, tylko przewrócił na bok*

*po chwili podniósł się z łóżka*

*weszła do pokoju i zapaliła światło. Usiadła na brzegu łóżka, czekając na chłopaka*

*wszedł po cichu do pokoju. Ku jego zdziwiniu, dziewczyna siedziała na łózku. Położył bluzę na pierwszej lpszej półce komody, wydając przy tym cichy szmer*

*siedziała cicho, więc słyszała każdy odgłos. Spojrzała na Paula i podniosła się z łóżka*
Teraz ja ide do łązienki.
8uśmeichnęła sie delikatnie i wyszła*

Spoko.
*powiedział cicho i położył się na łóżku, a racej usiadł, opierając się o jego ramę*

*weszła do sypialni i usiadła obok Paula, jak zwykle po turecku*

*uśmiechnął się do niej*
I co, gdzie masz zamiar pracować?
*spytal cicho*

Nie wiem.
*wzruszyła ramionami*
W gimnazjum, albo podstawówce, jeszcze nad tym myslę.

Gimnazjum skarbie... Gimnazjum.
*uśmiechnął się szeroko i objął ją lekko w talii jedną ręką*

*westchnęła*
Gimnazjum jest już na jakimś poziomie, podstawówka, to nie nauka, ale za to w gimnazjum jest chamstwo, jeszcze sama pamiętam swoją klase.

I tak za długo byś się nie napracowała w tym gimnazjum... Póxniej miałabyś duuużo wolnego.
*śmiechnął się szeroko do niej*
No ucz w gimnazjum, proszę!
*powiedział błagalnie*

*spojrzała na niego lekko zdezorientowana*
No ale dlaczego w gimnazjum! Podaj mi jakiś konkretny argument.

Bo będę się lansować, jak będę mógł się wyżyć.
*uśmiechnął się szeroko i dleikatnie musnął płatek jej ucha*

*spojrzała na niego*
A tylko byś spróbował. Wtedy ja bym dostała ochrzan.

Wiem.
*zaśmiał się cicho i położył się, przykrywając się do pasa kołdrą. Torsu nie przykrywał, gdyż po porstu nie było mu zimno*

No tak, to bardzo zabawne.
*wuwróciła oczami i spojrzała na niego*

A żebyś wiedziała!
*zaśmiał się cicho, patrząc jej w oczy*

Oj Paul..
*westchnęła cicho i uśmiechnęła się delikatnie, Podniosła kawałek kołdry i zakryła swoje nogi, nadal siedząc w tej samej pozycji*

*uśmiechnął się szeroko*
Dobra, powaga!
*powiedział, nagle 'poważniejąc'*

To ty tak umiesz?
*uśmeichnęła się , lecz po chwili zagryzła dolną wargę i postarała się utrzymac powagę*

Ależ oczywiście, że umiem. Wątpisz w me zdolności?
*spojrzał na nią powaznie*

*spojrzała na niego, po czym głośno się roześmiała. Zakryła twarz dłońmi, śmiejąc się*

*zaśmiał się bardziej z siebie, niż z jej. Trudno było mu udawać, ale był zdolny do zmienienia się w 'innego' człowieka*

*z trudem jej to przyszło, ale przestała się śmiać. Uśmiechnęła się wesoło*

*wziął  w jedną rękę i zaczął bawić się jej placami*

*spojrzała na niego*
A tobie co? Czy tak robi poważny człowiek?
*spojrzała na niego uśmiechnięta*

Tak...
*uśmiechnął się szeroko, patrząc kolejno na każdy z palców*

*westchnęła cicho, przyglądając się temu, co robi*

*puścił jej dłoń i spojrzał na nią*
O czym myślisz?
*spytał cicho*

O niczym.
*wzruszyła delikatnie ramionami i położyła się, podtrzymując na łokciach*

Okay.
*wywrócił teatralnie oczami, a po chili je zamknął*

*położyła głowę na poduszce obok niego i przykryła się kołdrą. Zamknęła oczy*
Dobranoc.
*powiedziała cicho*

Dobranoc.
*szepnął jej do ucha i lekko objął ją w talii., Po chwili zasnęli oboje*

*miała słodki sen. Nieświadomie przytuliła się w nocy do Paula*

*każdy nawet najcichrzy szmer mógł go obudzić, co dopiero dotyk. Otworzył oczy i uśmiechnął się szeroko, widząc, iż to jedynie nieszkodliwa Rachel, przytulił ją troszkę mocniej. Lekko musnął jej delikatną skórę na szyi i zasnął po chwili*

*Mózg dał jej znać, że jej za ciepło. Obudziła się, a w pokoju było już jasno, było ok. godziny 6 rano. Chciała się ruszyć, lecz nie chciała budzić Paula, leżała więc bez ruchu*

*lekko rozluźnił uścisk, ale nie puścił jej. Nadal spał*

Za ciepło mi..
*delikatnie się od niego odsunęła, starając się zrobić to tak, by się nie obudził*

*powoli otworzył oczy i uśmiechnął się szeroko na jej widok*
Wiesz co... Przerażasz mnie czasem.
*szepnął do niej*

*teraz już całkiem się  od niego odsunęła i przesunęła bardziej na brzeg łóżka, patrząc na niego*
Dlaczego?
*zapytała półszeptem*

Jakoś nagle się na mnie uwzięłaś w nocy i myślałem, że mnie udusisz...
*zaśmiał się cicho*

*spojrzała na niego zdezorientowana*
Nie przypominam sobie, żebym cię dusiła.

Dobra... Przytuliłaś się do mnie... Dość mocno.
*zaśmiał się cicho*

Pewnie mi się śniłeś i to taki odruch.
*uśmiechnęła się delikatnie, mówiąc cicho*

To musiał być koszmar.
*zaśmiał się cicho i palcem przejechał po jej policzku*

Na prawdę nie próbowałam cię udusić.
*uśmiechnęła się niewinnie*

Nie... Wcale.
*odwrócił się na drugi bok, tyłem do niej. Chciał zobaczyć, jak na to zareaguje*

Paul.!
*jęknęła cicho i puknęła go w ramię palcem*

*nie odzywał się, ale słuchał, aż coś odpowie*

Yhh..
*westchnęła cicho, stukając go. Wiedziała, że w końcu go zirytuje i zareaguje*

*nadal nie reagował*
I to niby ja zachowuję się jak dziecko...
*pomyślał, wywracając przy tym oczami*

No dobra, już!
*szturchnęła go, poddając się*

*obrócił się po czy objął ją lekko ramieniem*
No właśnie... Już?
*uśmiechnął się do niej szeroko*

*uśmiechnęła się i oparła głowę na dłoni. Kiwnęła delikatnie głową*

*wstał z łóżka i podszedł do niej* Idziemy.
*oznajmił jej cicho*

*spojrzała na niego zdezorientowana*
Gdzie?

Zobaczysz.
*oznajmił jej i wyszedł z pokoju*

*wstała i wyszła za nim*

*weszła do jego sypialni i szybko znalazła jakieś czarne dresy i szarą bluzkę t-shirtową. Pościeliła jego łóżko i usiadła na nim po turecku. Zaczęła kreślić jakieś wzorki na niej, próbując się uspokoić*

*usłyszała jakieś głosy w salonie, ale nie przejęła się tym. Starła szybko łzę, która ściekała jej po policzku. Jeszcze nigdy się tak nie czuła, jak teraz... A to wszystko przez jednego, głupiego Connora*

*Przeraziły ją słowa Paula, a mianowicie 'narzeczona'*

*nerwy były silniejsze złapała pierwszą lepszą ramkę ze zdjęciem Paula z wilkami - oczywiście byli w ludzkiej postaci. Zdj,ęcie było zrobione podczas Paula salta, gdy skakał z klifu* Ugh! *warknęła i rzuciła nim o ziemię. Ramka rozwaliła się na drobne części*

Wskoczył przez okno do pokoju, zgrabnie usiadł na parapecie.
-Tak myślałem, że Cię tu znajdę.

*w brzuchu poczuła motylki, gdy usłyszała TEN głos* I...? *spytała stłumionym głosem, ale nadal na niego nie patrzyła. Starła szybko łzę. Wiedziała, że Leah przyciąga facetów, tak samo jak i wiedziała, że nie ma szans*

Przez cały czas siedział na parapecie, przyglądając się, dziewczynie.
-A Ty coś chyba nie w humorze. - uśmiechnął się, łobuzersko.

Może Leah będzie w humorku, co? *skrzywiła się lekko* Zapytaj ją. *szepnęła bezgłośnie*

Nagle spoważniał. Pokręcił głową z niedowierzaniem.
-Z Leą mnie nic nie łączy... - odparł cicho.

*podciągnęła kolana do góry i oparła na nich brodę. Zaczęła się bujać, jakby miała chorobę sierocą. Nie wiedziała co powiedzieć, więc tylko bąknęła coś pod nosem w stylu: Nie wcale... Widziałam, jak na nią patrzysz!. Nie umiała sobie z tym wszystkim poradzić*

Uśmiechnął się do dziewczyny.
-No dobra, jak nie chcesz gadać  to mogę iść... - odparł zerkając na dziewczynę, czekał na jej reakcję.

*przestała się bujać i zeszła z łóżka. Podeszłą do niego. Była od chłopaka troszkę niższa, ale nie tyle, co np. Rachel od Paula. Objęła go delikatnie. Ubrania, któe miała na sobie, były na nią o wiele za duże*

Mimowolnie na jego twarzy pojawił się, łobuzersko i przytulił ją do siebie. Musnął ją w czoło.

*wtuliła się w jego tors, napawając się tą chwilą. Nic ich nie łączyło, a tu takie sceny!* Przepraszam, że tak powiedziałam, ale widać, że coś dla ciebie znaczy, ponieważ widzę, jak na nią patrzysz. *powiedziała to i znowu ścisnęło ją w żołądku*

-Ona dla mnie nic nie znaczy. Czasem przeszłość wraca, nawet ta niechciana. - westchnął cicho głaszcząc ją czule po plecach.

*nic nie miała pod bluzą, więc czuła każdy ruch jego dłoni* Dobrze. *szepnęła bezgłośnie i spojrzałą mu w oczy. Teraz chciało jej się płakać, ale ze szczęścia, gdyż wiedziała, że nic... Kompletnie nic ich nie łączy*

Pocałował ją delikatnie w kącik ust, tuląc do siebie dziewczynę.

*uśmiechnęła się, czując jego wargi w kąciku swoich ust. Obróciła się do niego przodem, patrząc mu prosto w oczy. Jej wzrok był wyzywający*

Zaśmiał się, cicho, przez cały czas się zastanawiając co naprawdę czuł do dziewczyny. Nie był pewny, czy było to głębokie uczucie, ale na pewno nie była to już zwykła przyjaźń.

*nadal atrzyła mu głęboko w oczy. Zbliżyła swoją twarz do jego, a po chwili pocałowała go niepewnie w usta*

Był nieco zaskoczony, ale odwzajemnił pocałunek. Uśmiechnął się pod nim, delikatnie.

*objęła go za szyję, a jej pocałunek stawał się co raz bardziej czuły, niż niepewny. Miała wrażenie, że zaraz się obudzi z jakiegoś snu, dlatego korzystała z tego wszystkiego co miała, póki jeszcze mogła. Jednakże odsunęła się od Connora po chwili, czując, że staje się natarczywa. Spojrzała mu w oczy, a cała jej twarz promieniała z radości. Nie umiałaby określić swojego stanu. Miała wrażenie, że gdyby chciała, to mogłaby zacząć latać z radości, ale to jedynie przypuszczenia. Nadal nie zdejmowała rąk z jego szyi*

Na jego twarzy, wciąż widniał uśmiech. Wesoły, acz łobuzerski. Szczerze mówiąc, zdziwił go pocałunek Roxy, ale nic nie powiedział. Odgarnął jej włosy za ucho.

*zdjęła dłonie z jego szyi, a uśmiech nie znikał z jej twarzy. Odsunęła się od niego na krok* Wiesz co... Na razie pomieszkam u Paula chyba. *uśmiechnęła się blado. Nadal nie mogła przeżyć tego, co zobaczyła u przyszłej Blackówy w ogródku*

Mimowolnie wzruszył ramionami, wsadzając dłonie do kieszeni. Westchnął cicho i spuścił wzrok. Przypuszczał, że chodzi jej o tą sprawę z Leah, ale jednakże wolał o tym nie wspominać., ale nie rozumiał co ją tak wkurzyło. Na jego twarzy pojawił się, delikatny, acz smutny uśmiech Dopiero po dłuższej chwili odwrócił wzrok w stronę dziewczyny.
-Ja... Nie mogę i nie będę Cię do niczego zmuszać. Decyzja należy do siebie... - odparł cicho, spokojnie. Spojrzał gdzieś w bok, wyraźnie zamyślony. Bardzo dobrze czuł się w towarzystwie Roxy i za nic świecie nie chciał tego zmienić, no, ale... Niestety, nie mógł nic zrobić. Najchętniej to przerzucił by sobie dziewczynę przez ramię i zaniósł do domu. Niepewnie uśmiechnął się na sama myśl, jakby to wyglądało. Ale to tylko spekulację. Nic wielkiego. Pozostawało mu tylko pogodzić się z tym faktem, że dziewczyna chce się wyprowadzić.

*przez cały czas patrzyła mu w oczy. Niby była szczęśliwa, iż po raz pierwszy pocałowała chłopaka i w ogóle, ale jednak smutna była, że musi się od niego wyprowadzić. Nie wiedziała dokładnie ja to wszystko z ta miłością i wpojeniem działa, więc miała nadzieję, że to wszystko szybko minie i będzie wszystko okay... Ale najpierw musiała pogadać z Paulem, by się wszystkiego o tym dowiedzieć. *
I co mam zrobić, skoro nie chcę się od niego wyprowadzać... A jednak coś mi mówi, że powinnam?!
*pomyślała, a nawet nie wiedziała kiedy, ale wzrok przeniosła na okno, by nie patrzeć u już w oczy. Pokiwała delikatnie głową i spuściła ją w dół, przy czym przymknęła powieki, by to wszystko przemyśleć*
I na cholerę go pocałowałam...?! Jest tylko gorzej!
*znowu się zamyśliła. Nie wiedziała, co powinna zrobić. Uważała, że jest głupia - ponieważ coś kazało jej się od niego wyprowadzić, ale sama tego nie chciała.*

Nie wiedział co powiedzieć, co zrobić. Cała ta sytuacja go dobijała. Spojrzał na dziewczynę, a na jego twarzy malował się wyraźny ból.
-Ja już chyba... Już pójdę... - odparł uciszonym głosem.

*spojrzała mu w oczy, a gdy się obrócił, złapała go za nadgarstek* Daj mi po prostu wszystko przemyśleć... Może... Nieważne... *puściła jego dłoń, delikatnie muskając ją opuszkami palców. Nie chciała się jednak wyprowadzać, ale teraz głupio jej było wszystko odwrócić.*
Co ja bym dała, że cofnąć czas!
*pomyślała z bólem*

Nieco niechętnie, mimo wszystko obrócił się w jej stronę.
-To ja wszystko przemyślisz, daj znać. - westchnął cicho. Pocałował ją w czubek głowy i z bólem w sercu, wyskoczył przez okno.

*wzięła parę głębokich wdechów, odprowadzając go wzrokiem Po chwili także wyskoczyła przez okno, przy czym przemieniła się w wilka i opadła na ziemię. Ruszyła w inną tronę, niz chłopak*

*wszedł wraz z Rachel do sypialni i posadził ją na łóżku*
Idź spać, co?
*zaśmiał się cicho*

mhmm...
*kiwnęła głową i siedząc, przechyliła się do tyłu, lądując na plecach*

*pogładził ją po dłoni*
Idę do łązienki, a ty idź spać, dzieciaku.
*zaśmiał się cicho i wyszedł z okoju*

Pff... Ja ci dam dzieciaku...
*powiedziała, odprowadzając go wzrokiem*

*zaśmiał się cicho i zniknął za ścianą*

*Ześlizgnęła się z łóżka i w pokoju, po ciemku przebrała się w piżamę. Nie chciało jej się zapalać światła, więc siedząc na podłodze, niechcący, dłonią złapała kawałek szkła ze zbitej ramki i ścisnęła go w głoni. Poczuła bolesne ukłócie*
Rachel, sieroto!
*pomyslała, rozbudzona. Wyszła z pokoju do... kuchni*

*wszedł do pokoju i zapalił małą lampkę. Zobaczył, że nie ma jej w pokoju*

*pozbierał 'ramkę' i położył jan a komodzie. Położył się do łóżka*

*wróciła do pokoju, patrząc pod nogi. Nie chciała się znowu na cos nadziać. Wsunęła się pod kołdrę i zakryła po czubek nosa, kładąc głowę na poduszce*

*podniósł się, opierając się na łokciach*
Co się stało?
*spytał cicho*

Nadziałam się na potłuczoną ramkę.
*powiedziała cicho, wywracając oczami*
Trzeba mieć takie szczęście jak ja.
*uśmiechnęła się lekko*

Sierota.
*pocałował ją w czoło*

*westchnęła cicho*
No, wiem..

*przytulił ja do siebie delikatnie*
Kocham cię...
*szepnął jej do ucha*

*uśmiechnęła się lekko. Przytuliła się do niego, kładąc głowę przy jego sercu*
Ja Ciebie też..
*szepnęła cicho*

*uśmiechnął się szeroko, ale zaczynał już zasypiać*

*uśmiechnęła się nikle i zamknęła powieki, wsłuchując się w bicie jego serca*
Bum-bum, bum-bum, bum-bum.

*po chwili już zasnął z nią w ramionach*

*leżała tak bez ruchu, z uchem przyłożonym do jego torsu. Oczy miała jeszcze otwarte, jej mózg przetwarzał nawał informacji. Gdy usłyszała, jak Paul, chrapie, zachichotała cicho i zasnęła w takiej pozycji, w jakiej była*

*obudziły ją wdzierające się do pokoju przez okno promienie słoneczne. Zmrużyła oczy, podciągając się do pozycji siedzącej. Zerknęła na zegar, było już dość późno. Zerknęła na śpiącego Paula z lekkim uśmiechem, i wyślizgnęła się z łóżka. Cicho zamykając drzwi, wyszła z pokoju*

*wszedł do sypialni i położył się na łóżku*

*Weszła za nim. Nie wiedziała co powiedzieć, ale potrzebowała go*

*spojrzał jej w oczy i posłał delikatny uśmiech*

*podeszła do łóżka i uknękła na nim. Spojrzała na Paula bez słowa*

Ładną dziś mamy pogodę...
*chciał jakoś rozładować atmosferę*

*uśmiechnęła się delikatnie*
Wieczorem ma padać.
*powiedziała, ale po chwili westchnęła cicho*
Paul, porozmawiasz ze mną wreszcie o tym? Ja już nie wiem co mam myśleć...
*powiedziała cicho, patrząc na niego*

Dobrze powiedziane... TYM...
*odpowiedział jej cicho*
Co mam ci powiedzieć/ Że nie chcę bachora? Życie mi spieprzy?
*spojrzał na nią z wyrzutem*

*była rozczarowana, ale przecież właśnie tego się spodziewała. Właściwie, nie wiedziała nawet co na to odpowiedzieć. Czekała aż powie coś jeszcze*

Usuń dzieciaka i będziemy wszyscy szczęśliwi!
*dodał szybko, by się nie odezwała*

*Tego się kompletnie nie spodziewała. Spojrzała na niego zdziwiona*
Słu... Słucham?!
*wykrztusiła z trudem*

No co?
*podnisł się na łokciach i spojrzał jej w oczy*

TO się potocznie nazywa morderstwem, wiesz?
*powiedziała, unosząc jedną brew. Może była na niego trochę zła, że to powiedział..*

Jedno coś w te, czy we wte nie ma różnicy. Pijawy zabijają w gorszy sposób...
*rzucił cicho*

Nie obchodzą mnie pijawy, nie usunę dziecka!
*powiedziała delikatnie marszcząc brwi*

Czemu?!
*przedrzeźniał ją*

No bo nie, po prostu nie!
*powiedziała lekko zdenerwowana*
Przykro mi, że to spieprzy tobie życie.
*powiedziała sarkastycznie*

No bo spieprzy i zrobi sam problem! Zapytaj się ojca, powie że to dobry pomysł!!

Mój ojciec uważa, że Ty jesteś złym pomysłem, już dawno przestałam go słuchać.
*powiedziała uważnie patrząc na niego*

No i dobrze gada... Może chcociaż raz się ojca posłuchasz? Na cholerę ci dzieciak?
*zapytał poirytowany*

Trzeba było o tym myśleć wcześniej, nie ma mowy, nie zmusisz mnie do usunięcia ciąży.
*powiedziała poddenerwowana*

No, ale co ci szkodzi?! Po cholerę ci dziecko teraz?!
*syknął do niej głośno*

Ugh!!
*jęknęła poirytowana*
Dzięki za wsparcie.
*powiedziała po chwili cicho, może z lekkim smutkiem*

Nie ma za co. Na chuja ci ten bachor teraz Za parę lat zrobię ci nawet i setkę, ale po cholerę ci kurwa teraz?!
*warknął do niej*

*zacisnęła zęby, patrząc na niego zdenerwowana*
Masz rację, po cholerę mi teraz dziecko! Nie drzyj się na mnie, przecież nie chciałam zachodzić teraz w ciążę! Ale trudno, nie usunę jej bo to jest...To jest straszne, nawet nie potrafiłabym się na to zgodzić! I Będe się opiekować tym dzieckiem bez względu na to czy ty mi w tym pomożesz.
*była strasznie zirytowana jego zachowaniem, wczoraj wyżywała się na bracie, a dziś padło na niego*

No to sobie TO wychowuj, ale sama. Nie chcę mieć z tym nic wspólnego!
*syknął, nadal na nią patrząc. Treaz także marszczył i brwi*

Trudno...
*powiedziała obojętnie,odwracając wzrok na drzwi*

*usiadł i przyciągnął ją do siebie. Przytulił mocno, ale tak, by nie zrobić im krzywdy*
Sory, nie miało tak wyjść.
*szepnął jej do ucha*

Zostaw mnie...
*mruknęła smutnym głosem, nadal na niego nie patrząc*

*nadal ją przytulał, ale po chwili ołożył się na łóżku, nadal ją obejmując.*
Po prostu mnie to przrasta.
*wyznał jej*

*odwróciła głowe i na niego spojrzała*
Nie usunę dziecka.
*powiedziała stanowczo po raz kolejny*

Dobra...
*mruknął i przytulił ją do siebie znowu, by wreszcie przestała biadolić*

*patrzyła na niego bez słowa, z twarzą bez wyrazu. Cały czas była na niego trochę zdenerwowana, że prosił ją o zabicie dziecka*

*dłoń delikatnie przyłożył do jej brzucha i pocałował ją delikatnie, a na jego twarzy widniał uśmiech. Dopiero teraz docierało do niego to, iż z dzieckiem wszystko się zmieni, ale jego ukochana sbędzie wtedy szczęśliwa, a to jest dla niego najważniejsze*

Twoje zmiany zachowań są przerażające.
*stwierdziła cicho, patrząc na niego. Dpoiero po dłuższej chwili była w stanie się delikatnie uśmiechnąć w jego kierunku*

Po prostu co raz wolniej zaczynam pewne rzeczy rozumieć.
'*uśmiechnał się do niej szeroko*

No to kiepsko.
*przyznała z lekkim uśmiechem*

*uśmiechnął się do niej szeroko*
Aż tak strasnie zależy co na tyn?
*zapytał cicho*

NIe wiem...
*powiedziała cicho*
Mogłabym z tym jeszcze poczekać, w końcu mam niespełna 22 lata.. Ale skoro już tak wyszło... Tak, zależy mi na tym.
*dopiero końcówkę powiedziała głośniej, acz cały czas mówiła bardzo cicho. spojrzała na niego*

*wywrócił oczami*
I nie zmienisz zdania?
*zapytał, mając nadzieję, że je zmieni*

Przykro mi, ale nie.
*powiedziała pewnie*
Nie rozumiesz..
*zaczęła, ale urwała*

Czego?
*zapytał cicho, starając patrzeć jej się w oczy*

*westchnęła cicho*
Ja wiem, że ty chcesz, żebym je zabiła, ale dla mnie to na prawdę nie jest takie proste.
*powiedziała ze spuszczonym wzrokiem*

*pocałował ją w czoło*
Dobra, kumam...
*wycedził cicho*

*westchnęła ponownie patrząc gdzieś w bok*
Wiem, że nie...
*powiedziała cicho*

*wywrócił oczami i podszedł do okna. Wyjrzał przez nie, zaciskając dłonie na parpecie*

*położyła się na łóżku, przykładając dłonie do czoła. Patrzyła sobie na sufit*

To co zamierzasz teraz?
*zapytał, nie zmieniając swej pozycji*

Zamierzam urodzić dziecko za sześć miesięcy, a później się zobaczy.
*Powiedziała na chwilę zerkając na niego kątem oka*
A ty? Zamierzasz się do mnie nie przyznawać, albo coś?

Sześć miechów! Kurde!
*pomyślał załamany*
No...
*posłał jej szelmowski uśmiech*

*uśmeichnęła się blado*
Dobrze wiedzieć.

*zaśmiał się cicho*
A co później?
*zapytał po chwili*

Teraz w przyszłym tygodniu dostanę pracę. Po porodzie mam dostać rok przerwy, a później wrócę do pracy a ktoś się zajmie dzieckiem.
*spojrzała na niego*

Ja też mam pracę,.
*mruknął, wymigując się od opieki nad dzieciakiem z piekła rodem, który będzie spać, srać i jeść*

Nie martw się, nie wkręcę Ciebie w niańkę.
*powiedziała z lekką ironią*

Jake nic nie robi i uwolnisz go od głupiej pijawy
*rzucił cicho*

No a myślisz że kogo miałam na myśli.
*uśmeichnęła się do niego delikatnie*

Rebeccę?
*spytał, nadal patrząc przez okno*

Nie będę jej tutaj ciągnąć...
*powiedziała, choć wiedziała, ze siostra wyrazi wielką chęć przyjazdu, gdy dowie się o ciąży*
Jaką masz pracę?
*zapytała po chwili patrząc na chłopaka, nawiązując do tego co powiedział wcześniej*

Nieważne...
*odpowiedział bardzo szybko i niezrozumiale*

No jak nie.
*powiedziała nie rozumiejąc dlaczego chce to ukryć*

No erio nieważne i nie chcesz wiedzieć.
*zapewnil ją szczerze*

Myślę, że chcę i to bardzo, ale niech Ci będzie...
*powiedziała i wywróciła oczami*

*obrócił się do niej przodem bez słowa*

*spojrzała na niego uważnie*
Zostawić cię samego?
8zapytała po chwili*

*usiadł na łóżku*
Jeśli chcesz...
*wzruszył ramionami*

Okej, coś ciężko się z tobą dzisiaj dogadać.
*powiedziała wstając z łóżka*

To co mam powiedzieć?
*złapał ją za nadgartek*
O jupi, będziy mileli dziecko?!
*zapytał poirytowany, choć nie dawało się tego wyczuć. Udawał takiego 'oh, i'm happy'*

*spojrzała na niego*
Nie.
*powiedziała krótko*
Zrobiłeś mi dziecko, a teraz mnie zostawisz z tym samą, bo 'tobie spieprzy życie'
*powiedziała w myślach, ale dało się wyczuć o co jej chodzi*
Trudno, poradzę sobie
*dpsłownie na sekunde jej wzrok skierował się na pierścionek zaręczynowy, lecz szybko przeniosła go na chłopaka*

*podszedł do niej i wyłapał, gdzie patrzyła - pierścionek. *
Rachel... Dobra no... Nie miało tak wyjść... Sory.
*ostatnie słowo mruknął tak, by jgo nie słyszała*

Co nie zmienia faktu, że zostanę z tym sama.
*pomyślała patrząc w dół, nic nie mówiąc*

*załapał ją za dłonie i spojrzał jej w oczy*
Dobra... Raz się zyje...
*pomyślał*
Nie zostawię cię...
*szepnął jej do ucha*
Was...
*poprawił się*

*przytuliła go bardzo delikatnie, bez słowa*
Dziękuję.
*powiedziała po chwili*

*pocałował ją we włosy*
uspokój się.
*parsknął śmiechem*

Nie.
*powiedziała z lekkim uśmiechem, nadal go przytulając*

*odsunął się od niej*
Sory, muszę coś zrobić.
*rzucił i wyszedł z domu*

*poszła do siebie*